ΑΥΤΙΣΤΙΚΟΙ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ΚΑΜΟΥΦΛΑΡΙΣΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ
Περίληψη
με απλά λόγια:
Rachel Worsley, Reframing Autism
Συγγραφείς της έρευνας: Julia Cook, Laura Crane, Laura Hull, Laura Bourne και William Mandy
Συνεργάτες: Πανεπιστημιακό Κολλέγιο του Λονδίνου (UCL), Λονδίνο, Μεγάλη Βρετανία• Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, Μπρίστολ, Μεγάλη Βρετανία
Επιστημονικό
περιοδικό:
Autism
Χρηματοδότηση:
Η Julia
Cook
λαμβάνει
χρηματοδότηση
υπό τη μορφή διδακτορικής
υποτροφίας
από το Πανεπιστημιακό Κολλέγιο του
Λονδίνου.
Εισαγωγή
Αυτή η έρευνα που δημοσιεύθηκε το 2022 μελέτησε το καμουφλάρισμα που χρησιμοποιείται από αυτιστικούς ανθρώπους ώστε να ανταπεξέλθουν στο νευροτυπικό κόσμο. 17 αυτιστικοί ενήλικες (8 γυναίκες, 6 άνδρες και 3 μη-δυαδικά άτομα) βιντεοσκοπήθηκαν ενώ συνομιλούσαν με έναν άγνωστο κι έπειτα ολοκλήρωσαν μια ημι-δομημένη συνέντευξη σχετικά με τις μεθόδους καμουφλαρίσματος που χρησιμοποίησαν, ενώ παρακολουθούσαν το βίντεο τους.
Γιατί πραγματοποιήθηκε η μελέτη;
Σκοπός αυτής της μελέτης ήταν να διευρύνει την κατανόηση σχετικά με το καμουφλάρισμα περιγράφοντας συμπεριφορές που παρουσιάζουν, αλλάζουν ή αποφεύγουν οι αυτιστικοί ενήλικες όταν καμουφλάρουν. Οι ερευνητές έχουν ορίσει το καμουφλάρισμά ως τη δυναμική διαδικασία μέσω της οποίας τα αυτιστικά άτομα τροποποιούν την έμφυτη αυτιστική κοινωνική συμπεριφορά τους για να προσαρμοστούν, να αντιμετωπίσουν και/ή να επηρεάσουν το κυρίως νευροτυπικό κοινωνικό περιβάλλον.
Ποια ήταν τα αποτελέσματα;
Εντοπίστηκαν 38 διαφορετικές συμπεριφορές καμουφλαρίσματος που εκδηλώθηκαν από τους αυτιστικούς ενήλικες. Αυτές ταξινομήθηκαν σε τέσσερις κατηγορίες: μασκάρισμα, αβλαβής συναναστροφή, μοντελοποίηση νευροτυπικής επικοινωνίας και ενεργή αυτο-παρουσίαση.
Παραδείγματα συμπεριφοράς καμουφλαρίσματος από κάθε κατηγορία:
Μασκάρισμα (Masking)
Το μασκάρισμα περιλαμβάνει την αποφυγή ή τον περιορισμό του χρόνου που ένα αυτιστικό άτομο μιλά για τον εαυτό του ή αποκαλύπτει προσωπικές πληροφορίες (π.χ. πληροφορίες σχετικά με τη σχέση του, την οικονομική κατάσταση του, τις καθημερινές δραστηριότητες του, τα ειδικά ενδιαφέροντα του ή τα χόμπι του) καθώς και την αποφυγή αναφοράς συγκεκριμένων γεγονότων και λεπτομερών πληροφοριών.
Το μασκάρισμα περιλαμβάνει επίσης την αποφυγή ή την καταστολή αυτιστικών ή γενικότερα άτυπων κινήσεων των χεριών, όπως αυτορυθμιστικές κινήσεις (stimming), “νευρικές” κινήσεις (fidget) και λίκνισμα μπρος-πίσω. Το μασκάρισμα μπορεί επίσης να περιλαμβάνει τη μείωση των κινήσεων του σώματος και την αλλαγή της εμφάνισης κάποιου. Μερικοί συμμετέχοντες περιέγραψαν συγκεκριμένα την επιλογή να μην αποκαλύψουν τη διάγνωση του αυτισμού τους ή να μη μιλήσουν για τον αυτισμό όταν συνομιλούν με κάποιον.
Αβλαβής συναναστροφή
Μερικοί συμμετέχοντες χρησιμοποίησαν βλεμματική επαφή, καθρέφτισμα (αντιγραφή κινήσεων), χαμόγελο, ελάχιστους λεκτικούς ενθαρρυντές και γέλιο. Άλλοι ανέφεραν ευλαβική συμπεριφορά κατά τις κοινωνικές συναναστροφές τους, ζητώντας συγγνώμη ή παρέχοντας δικαιολογίες για την κακή κοινωνική τους απόδοση. Άλλες συμπεριφορές περιλαμβάνουν την αποζήτηση έγκρισης από τον συνομιλητή ή την αποφυγή αντιπαράθεσης μαζί του. Μερικοί συμμετέχοντες περιέγραψαν την αποφυγή ή τον περιορισμό της ειλικρίνειας ή αμεσότητας. Άλλοι προσπάθησαν να κρύψουν τις γνώσεις τους για συγκεκριμένα θέματα ή πληροφορίες.
Μοντελοποίηση νευροτυπικής επικοινωνίας
Πολλοί συμμετέχοντες ανέφεραν ότι άλλαξαν τον τρόπο επικοινωνίας τους για να φανούν νευροτυπικοί, πχ αλλάζοντας τις χειρονομίες, τη γλώσσα του σώματος, τις εκφράσεις του προσώπου ή του τόνου της φωνής τους. Άλλοι σιγουρεύτηκαν ότι η λεκτική επικοινωνία τους ήταν σαφής, αναδιατυπώνοντας ή επιβραδύνοντας την ομιλία τους, διατυπώνοντας σχόλια σκόπιμα ή παρέχοντας διευκρινιστικά σχόλια.
Ενεργή αυτο-παρουσίαση
Οι περισσότεροι συμμετέχοντες επέλεξαν θέματα συζήτησης τα οποία ένοιωθαν άνετα να συζητήσουν ή που γνωρίζουν καλά, καθώς και προκαθορισμένες φράσεις, σχόλια, ερωτήσεις ή ανέκδοτα που είχαν προηγουμένως προβάρει. Οι συμμετέχοντες ανέφεραν τη χρήση αμοιβαίων κοινωνικών συμπεριφορών που περιλαμβάνουν ερωτήσεις, σχολιασμό και παροχή επεξηγηματικών πληροφοριών, καθιέρωση και συζήτηση κοινών σημείων και διατήρηση ισορροπίας μεταξύ ομιλίας και ακρόασης.
Γιατί είναι σημαντική αυτή η μελέτη;
Αυτή η μελέτη είναι η πρώτη που δείχνει πώς οι αυτιστικοί άνθρωποι χρησιμοποιούν πληθώρα μεθόδων καμουφλαρίσματος για να ανταπεξέλθουν στις κοινωνικές συναναστροφές τους. Οι αυτιστικοί άνθρωποι καμουφλάρουν για να αποτρέψουν τις προκαταλήψεις και τις διακρίσεις εις βάρος της αυτιστικής τους ταυτότητας καθώς και για να αποφύγουν την υποτίμηση, την απόρριψη και τις παρεξηγήσεις. Ωστόσο, το καμουφλάρισμα έχει κόστος όπως μειωμένη προσοχή, μειωμένο αίσθημα ανήκειν και αυθεντικότητας καθώς και αυξημένη συναισθηματική πίεση. Η γνώση αυτών των πληροφοριών μας βοηθά να κατανοήσουμε πώς να βελτιώσουμε τις κοινωνικές συναναστροφές για τα αυτιστικά άτομα και πώς να μειώσουμε τις προκαταλήψεις και τις διακρίσεις εις βάρος τους.
Βρείτε την αρχική μελέτη εδώ [στα αγγλικά].